باشگاه فوتبال شاهین کرمان در سال 1390 در شهر کرمان با مدیریت آقای صالح رجایی و مربیان مجرب و تحصیل کرده افتتاح شد و تا اکنون به طور پیوسته در تمام فصول پذیرای استعداد های فوتبال شهر کرمان می باشد.
ورزش وسیله تأمین سلامت بدن است و با سلامت بدن و نیرومندی آن بستری برای عقل سلیم و محلی برای تجلی عواطف و احساسات لطیف و موجبی برای بروز و ظهور شایستگی ها و ارزشهای عالی انسانی فراهم می کند و ابزاری برای رشد همه جانبه و تربیت کامل افراد می باشد.
در سال 1322 شمسی عباس اکرامی که خود شیفته فوتبال بود تحت تاثیر سخنرانی هاکر انگلیسی در آبادان قرارگرفت و پس از مراجعت به تهران با جمع آوری جوانانی، تیم فوتبال شاهین تهران را بنا نهاد .
دکتر اکرامی خود دراین زمینه می گوید:
با امکانات تقریباً صفر باشگاه شاهین شکل گرفت، بچه ها پول می دادند و توپ و لباس می خریدیم. من خودم هم تاحدی که مقدورم بود کمک می کردم. همه با ذوق در مصاحبت با یکدیگر برخور می کردند، همه با هم خوب بودیم ولی تمرینات حساب شده بود. حتی تیم های دیگر می آمدند کنار زمین که ببینند ما چه می کنیم. فقط پنج سال طول کشید که تیم فوتبالی از نفرات کم سن و جوانان به ثمر رسید و در یک مسابقه پرهیجان با تیم دارائی اول یک گل خوردیم و بعد بازی را بردیم و در تهران اول شدیم و کاپ گرفتیم.
کسانی بودند که در پشت پرده به باشگاه کمک می کردند، مرحوم صدری، فتح الله امیرعلائی، مرحوم پادگورنی، احمد ایزدپناه، بلورفروشان و رحمت قوامی، اینها دوست داشتند و اغلب به زمین می آمدند و مشوق بازیکنان بودند. کسب پیروزی در میدان های ورزشی هدف نهائی شادروان دکترعباس اکرامی(موسس باشگاه شاهین قدیم) نبود، بلکه ورزش وسیله ای بود که جوانان را برای مبارزه و کشمکش در زندگی و برخورد با مسائل آن آماده تر و هوشیارتر کند. او عقیده داشت که افراد از هر درجه اجتماعی به عضویت و جلب مسئولیت اجتماعی در گروه(یک پایگاه اجتماعی) و احساس مفید بودن و تأیید شدن از طرف دیگران نیاز دارند.
دکتر عباس اکرامی حرکت در مسیر پیشرفت را همواره مستلزم انضباط و عملکرد صبورانه و عاقلانه در زندگی می دانست. او بر این باور بود که، بی اعتنائی به مقاصد و اهداف دراز مدت یکی از مهمترین علل عقب ماندگی هاست و برعکس توجه به مقصود نهائی،برنامه ریزی و زمان بندی پیشرفت و با بررسی مداوم مشکلات و یافتن راه حل مسائل، سلامت مناسبات فردی، همکاری، همدلی و همآهنگی، ضامن بقاء و پیشرفت است و چنانچه محیط سالمی برای پرورش جوانان فراهم آید، چرخ موفقیت هر روز تندتر به گردش درخواهد آمد.
در ادبیات ورزش ایران از مکتب شاهین یاد می شود، روش و مکتبی را که شادروان اکرامی طی پنج دهه فعالیت بنا نهاد بر سه اصل استوار بود که انضباط و اخلاق مهمترین اصل آن و پس از آن تکیه بر دانش و سپس اصل سوم ورزش قرار داشت.
تابستان ها در کنار زمین امجدیه، زیر درختان پشت زمین راه آهن، زمین فوتبال البرز، اکبرآباد و بالاخره هرجائی که تیم های شاهین تمرین می کردند، اول درسهای تجدیدی محصلین دوره می شد و کمک توسط فوتبالیست ها و ورزشکارانی که در این دروس قوی بودند صورت می گرفت. اعمال خردمندانه مسئولین و بازیکنان چه در میدان های ورزشی و چه در خارج از آن مورد حمایت مردم و تماشاگران مسابقات بود و آهسته آهسته سبب شد که والدینی که دیدند محیط ورزش نه تنها به درس و اخلاق فرزندان آنان لطمه ای وارد نمی سازد بلکه آنرا تقویت نیز می کند به میدان ورزشی و مسابقات فوتبال روی آوردند.
تماس با اولیای جوانان و دانش آموزان ورزشکار و همچنین پیگیری وضعیت تحصیلی، اخلاق و رفتار آنها در خانه ومدرسه و بالاخره کمک به حل مسائل و گرفتاری های خانوادگی سبب گردید باشگاه شاهین جنبه مردمی به خود بگیرد و علاقه کسانی را جلب کرد، تا آنجا که گرفتاریها و مشکلات باشگاه شاهین نیز اغلب با کمک آنها حل و فصل می شد و بدانجا رسید که بیش از نود درصد تماشاچیان میدان های ورزشی جزء طرفداران جدی باشگاه شاهین محسوب می شدند.
بیش از شصت شعبه باشگاه در شهرستان ها تأسیس گردید. بازیکنان نامداری از شعبات مختلف شاهین در شهرستانها معرفی و به عضویت تیم ملی ایران درآمدند.
به هنگام انتخاب نام باشگاه مرحوم اکرامی با توجه به عشق بی حدی که به ادبیات داشت تصمیم گرفت تا انتخاب نام باشگاه بر اساس تفألی از حافظ باشد و در خرداد سال 1321 پس از باز کردن کتاب بیت زیر در یکی از غزلیات حافظ به چشم خورد.
در هوا چند معلق زنی و جلوه کنی ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد
درباره رموز موفقیت شاهین مرحوم دکتر عباس اکرامی چنین می گوید:
یک علت آن بود که کار باشگاه را با همکاری خانواده ها شروع کردیم، مسئولان باشگاه با خانواده و معلمان در هر مورد همکاری داشته و همه یک چیز می خواستیم و به یک طریق عمل می کردیم. تکلیف بازیکنان روشن بود، مزاحمی نداشتیم و تمای انرژی و وقت خود را صرف تربیت و پرورش بازیکنان می کردیم.
انضباط محکم و سنجیده بود و با اعضای باشگاه مانند انسانهای کامل رفتار می شد. تعدادی از دوستان به کیفیت کار آگاهی داشتند و از هیچ کمکی دریغ نمی کردند. همکاری و حمایت یکدیگر بعنوان یک سرشت در تمامی بازیکنان جا افتاده بود و همه با هم ، به خاطر یکدیگر می کوشیدند و همه از این همکاری بهره مند می شدند. در یکی از تابستانها پس از بررسی کارنامه های تحصیلی معلوم شد که 26 نفر از بازیکنان در یک یا دو درس تجدیدی دارند برای رفع این عیب قرار شد هر کس موضوعی را که می داند به دیگری تعلیم دهد. در پایان تابستان همه بدون استثناء قبول شدند.
علت دیگری که موجب پیشرفت و رونق باشگاه ما شده بود این بود که اعضای اولیه که از لحاظ اخلاق ، رفتار و عشق به کار با دقت زیاد انتخاب شده بودند و الگوی تازه واردان بودند. این مسئله محیط باشگاه را سالم و موجب تقویت عزت نفس وکرامت جوانان بود.
باید بگوییم رمز موفقیت باشگاه شاهین یکپارچگی وهدف مشترک، مسئولیت همه در مقابل هم، مدیریت شایسته و با هدف توسعه و خدمتگذاری مملکت بود.
باشگاه شاهین زنده مانده است و ارزش ها و مکتب شاهین پا برجاست، به آینده می نگریم و امیدواریم برای رسیدن به اهداف و آرمانهای سازنده، سرانجام امیدها با تلاش به موفقیت ها بیانجامد.
بودجه مالی باشگاه از پرداخت حق عضویت اعضاء(شهریه) تأمین می گردد و ضمن اینکه تجهیزات و حتی پیراهنی را که در مسابقات استفاده می شود را خود بازیکنان تهیه می کنند.
البته نباید از نظر دور داشت که برای برگذاری مسابقات موسسین باشگاه کمک های شایانی کردند. بازیکنان منتخب شاهین که می بایستی در زمین با عراقی ها روبرو شوند برای ورود به استادیوم هر یک بلیطی به قیمت صد ریال (که آنروزها پول قابل ملاحظه ای بود) خریداری کردند تا از این راه به بودجه باشگاه کمک کنند.
با کمک اعضای باشگاه و فروش بلیط در مسابقات خارجی شاهین توانست زمینی به مساحت بیست هزارمترمربع از اراضی نارمک خریداری کند. آنوقت ها نارمک خارج از محدوده شهری تهران بود ولی با تلاش و کوشش فراوان هیئت مدیره وقت و اعضای باشگاه، این زمین قابل استفاده گردید و بعدها چهار هزارمتر نیز بدان اضافه شد، تا حدی که باشگاه شاهین تنها مجموعه ورزشی شد که بدون دریافت کمک از سازمانهای دولتی و یا غیردولتی تأسیسات ورزشی کاملی در اختیار داشت.
تاسیس این باشگاه آغاز یک راه طولانی است راهی که برای تکمیل شدن نیاز به یاری همراهانی دارد که می توانند در این مسیر نقش تاریخ سازی را ایفا کنند. کار با دنیایی از آرمان و آرزوهای بزرگ در ذهن مربیان و بازیکنان در مکتب ارزشمند شاهین، عاشقانه بدنبال گوشه هایی از خوشنامی آینده این باشگاه دوست داشتنی حرکت می کنیم . می توان شاهین کرمان را یک باشگاه غیردولتی، دارای برنامه ریزی مدون و عملکرد قابل اعتناء معرفی نمود. به ویژه این که در همین سالهای اول فعالیت خویش، یکی از فعالترین و خوشنام ترین باشگاهها ی کرمان می باشد، بطوری که حدود200 بازیکن در همه رده های سنی و همچنین در بخش بانوان عضو این باشگاه هستند.
مربیان در این باشگاه با آگاهی از روحیه وشرایط شاگردان و ورزشکاران تلاش فراوان داشته که با تیزهوشی و دقت، بعنوان مربی بر دلها حکومت کرده و یاران ورزشکار شاهینی در هر سطحی از نظر فنی در مقابل ایشان ترجیح می دهند که شخصیتی تابع و فروتن داشته باشند. ما با شاگردان با صمیمیت و محبت برخورد می کنیم و شخصیت آنان را همیشه مدنظر داشته و طرز صحبت پدرانه و برادرانه می باشد.
اضطراب ها و دلهره هائی که تجربه می کنم همه و همه رشته هائی است در رابطه احساسی و عاطفی و حس مسئولیت میکنم. به همین دلیل به مربیان ورزشی که در تیم های شاهین کرمان فعالیت می کنند و یا آنهائی که عهده دار وظایف مدیریت آنها می شوند همیشه توصیه می کنم که بمانند اولیای شاگردان با آنها رفتار و برخوردار داشته باشند. هدف انتخاب این راه علاوه بر آنکه دلبستگی و تمایل به آموزش جوانان و اشتیاق شدید به تجربه اندوزی هرچه بییشتر بوده، کمک به ارتقای سطح فوتبال شهرمان نیز می باشد. می توان دوباره شعله هایی از موفقیت و قدرت ساخت همانطور که در گذشته شعله تاج و شاهین فروزان بود و فوتبال ایران به مناسبت همان رقابتهای درست ورزشی در میدانهای بین المللی راه یافت. بنظر تنها راه رشد و بالا رفتن سطح فوتبال شهرکرمان وجود مبرم باشگاهی است که بیاید و رقابتی دوباره را شعله ور سازد.
با انتخاب هیئت امناء برای راهبرد آینده باشگاه شاهین کرمان و همراهی تیم مدیریتی و مربیان گرامی چهارسال پایانی دهه 90 مصادف می شود با شکوفایی باشگاه شاهین کرمان باشد که خداوند یارو یاورمان باشد